اثربخشی حضور دانش‌آموز ابتدایی در منطقۀ عمل معلم بر میزان یادگیری و یادداری درس ریاضی

هدف این پژوهش، بررسی میزان اثربخشی حضور دانش‏آموزان ابتدایی در منطقۀ عمل معلم بر میزان یادگیری و یادداری درس ریاضیات پایۀ پنجم ابتدایی بود. برای رسیدن به این هدف، از روش آزمایشی و از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعۀ این پژوهش تمامی دانش‏آموزان پسر پنجم ابتدایی شهرستان باشت و نمونه 32 نفر از این جامعه بود که از طریق نمونه‏گیری خوشه­ای انتخاب شدند و در دو گروه گواه و آزمایش قرار گرفتند. برای هر دو گروه پیش آزمون، پس آزمون و آزمون یادداری که هر کدام حاوی 20 سؤال هم ارز چهارگزینه­ای محقق ساخته بود اجرا شد. در طی آموزش درس ریاضیات، دانش‏آموزان گروه آزمایش در منطقۀ عمل معلم و دانش‏آموزان گروه کنترل در مناطق دیگر کلاس بر روی صندلی‏ها نشسته بودند. برای تحلیل داده‏ها دربخش آمار توصیفی، شاخص­هایی نظیرمیانگین و انحراف استاندارد نمرات، مورداستفاده قرارگرفت و دربخش آماراستتنباطی و برای بررسی فرضیۀ پژوهش ازآزمون تحلیل کوواریانس بهره گرفته شد. نتایج بدست آمده نشان داد دانش‏آموزانی که در منطقۀ عمل قرار دارند نتنها نمرۀ بهتری در ریاضیات کسب می­کنند بلکه میزان یادداری آن‏ها در مقایسه با دانش‏آموزانی که در مناطق دیگر قرار دارند بیشتر است.